Ga je ontwikkeling te lijf! - (door Noam Shalgi)

Voor dat je verder leest, neem even de tijd en ga na: Wat voel je nu?

Klaar? Lees dan verder:

Geef toe: Je bent best slim en je wilt groeien. Je gaat bewust met je persoonlijke ontwikkeling om. Je weet ook wat je kwaliteiten zijn. En toch: Bepaalde dingen zou je wel anders willen doen, maar hoe? En ook al weet je hoe het anders moet, hoe krijg je dit nou voor elkaar? Keer op keer kom je in dezelfde valkuilen terecht, steeds weer het gevoel van ‘dit heb ik al eerder meegemaakt…’, klopt? Ga dus je ontwikkeling te lijf!

… Maar dan ook letterlijk! Je lijf kan je alles vertellen over hoe je echt in elkaar zit. Wat je met je lijf doet, kun je voelen. Wat je voelt heeft enorme invloed op wat je denkt en doet. Toch zijn de meeste mensen bijzonder weinig hiervan bewust, jij misschien ook?

Als je aandachtig voelt wat je met je lichaam doet, ontstaan er nieuwe verfrissende inzichten over jezelf. Veel kwartjes vallen meteen. Dan kun je ook echt keuzes maken: Wil ik het verder zo doen? Zo niet, dan kun je ook nieuwe mogelijkheden uitproberen en ervaren hoe dat nou voelt!

Als je bewust aan het voelen bent, dan ben je niet bezig met hoe het was, hoe het had kunnen zijn of hoe je denkt dat het is. Als je bewust voelt ben je volledig in het hier en nu. En wat je voelt klopt altijd.

Het mooist is, dat je je voelend vermogen kunt ontwikkelen. Zo kun je van en met je eigen lijf jezelf leren kennen en groeien. En hier gaat haptonomie over. Wil je zelf ervaren hoe haptonomie bij kan dragen aan jouw persoonlijke groei? Ook dit kan op Learning Lane! Kom naar de workshop 76 ‘Hoe ontwikkel ik me?’ op 29.8, van 13.30 tot 15.00 uur. Je bent van harte welkom!

Oh, ja, tot slot nog dit: Wat voelde toen je begon te lezen? Wist je niet wat je voelde? Of wist je het wel maar werd je er niet blij van? Word je nieuwsgierig om meer hierover te ontdekken? Kom dan naar de workshop. Misschien is haptonomie ook op jouw lijf geschreven!

Hartelijke groet,
Noam Shalgi
(kinder-)haptotherapeut en trainer bij ‘Ontdek je gevoel, praktijk voor haptonomie’,
http://www.ontdekjegevoel.nl

Vitaliteit levert positiviteit, inspiratie en prestatie! (door Esther van Berkel - Boost4body)

NEEM OOK JE SNEAKERS MEE NAAR LEARNING LANE!

In balans zijn een mooie term, hoe voelt dat nu eigenlijk? Wat is in balans zijn? Tijdens deze activiteit kan je je fysieke balans, veerkracht en flexibiliteit meten. Laat je verrassen, spring mee op een trampoline, test je stabiliteit op een bal, voel je kracht in het centrum van je lichaam door middel van verschillende oefeningen. Gun je lichaam deze aandacht en beweging, even je hoofd leeg om daarna weer kennis te kunnen opdoen, te verdiepen en te delen!
Alleen als je lichaam en geest in balans zijn boek je optimaal resultaat! Vitaliteit levert positiviteit, inspiratie en prestatie!

Spring je mee op zoek naar je fysieke balans? Activiteit 119 Jump4balance, donderdag 29 augustus doorlopend vanaf 10.15 u.

Activiteiten-organisator Esther van Berkel - www.boost4body.nl

Spelen is een serieuze zaak (NVP thema: Duurzame inzetbaarheid) - door Wilma van Tuyl & Gijs van Bilsen

IKEA weet het al, nu jij nog! “Omdat spelen een serieuze zaak is, pakken we het ook serieus aan.” 

Bovengenoemde quote van IKEA zouden we als volgt willen herformuleren:

 “Omdat werk serieus is, pakken we het speels aan”. 

De toegevoegde waarde van spel  is in organisaties soms lastig uit te leggen. Spel en creativiteit zijn zaken die je vooral moet doen en beleven. Hoe verkoop je het in organisaties? Waarom spelen, wordt ons dan ook vaak gevraagd.  Wat levert het op?

Speelsheid- ofwel playfulness-  verbindt, geeft nieuwe invalshoeken en mogelijkheden en leidt tot beter samenwerken. Het leert je om te gaan met lastige en veranderlijke omstandigheden. Je traint, kortom, overlevingsskills in tijden van transitie en crisis.

Waarom spelen? Klik hier voor een korte indruk. 

Juist in tijden van crisis, waar organisaties meer moeten presteren met minder middelen, staan mensen steeds meer onder druk.  Dit leidt tot stress bij afdelingen, teams en individuen.

We zien dat steeds meer trainers een speelse aanpak (willen) gebruiken. Maar hoe doe je dat?

• Hoe verkoop jij jouw speelse en creatieve aanpak?
• Hoe maak jij de vertaalslag naar je opdrachtgever?
• Hoe sluit je aan bij zijn wensen en taal?
• Hoe kom je van een workshop naar een verandertraject?
• Hoe verbeter jij je acquisitie en marketing?

In de workshop 139 (ronde 2 vrijdag 30 augustus om 13.30 u) ‘Van Vierkant naar Rondje’ gaan we in op de vragen die bij jou leven. Met de kennis van De Leergang Brood & Spelen achter ons, verzorgen wij op de Learning Lane een workhsop met impact.

Brood & Spelen. De leergang richt zich op creatieve professionals die hun creatieve aanpak beter willen leren vertalen naar organisaties. Zodat hun zaak groeit, zij met meer plezier werken en hun omzet toeneemt.

Nieuwe avonturen vragen om vertrouwde bedding (door Marnix Lamers en Arjan van der Poel)

‘Ogen dicht, hart open; nu!’  Kan dit verzoek, of liever: commando, zo klinken op kantoorgangen, bij koffieautomaten, in directiekamers, projectgroepmeetings? ‘Ogen dicht!’, om te kijken van binnenuit en voorbij de geijkte patronen in onze waarneming. En ‘hart open!’, om empathisch te luisteren. Zou het werken? Nee natuurlijk.

Deze tijd is een overgangstijd naar andere manieren van kijken, voelen, besturen, organiseren, opleiden, leren en werken. Die manieren zijn er al, in onszelf. De vraag is, (hoe) kunnen we ze omarmen en laten werken? Hoe sluiten wij, ieder op z’n eigen manier, onze ogen en openen we ze opnieuw, verfrist? Hoe openen we ons hart? Wat is het Nieuwe Luisteren?

Dat samen vraagt om een expeditie, een gezamenlijk pad naar iets nieuws, terwijl je niet zeker weet of je het doel haalt. Maar goed ook, want waar is anders de kick? Je bent geïnspireerd, gaat ervoor….en als de reis begint is er vooral avontuur. Daarin bouw je voort op de bedding vanuit de voorbereiding. Heb je de tijd genomen de rugzakken te beoordelen? Koffie met elkaar gedronken? Voelde je je vrij om je uit te spreken als iets niet ok voelde? Werd je dan gehoord? Of was er een sfeertje waarin enkelen het hoogste woord hadden en bezwaren snel werden weggewimpeld?

Is er een werkelijke bedding ontstaan, met rust, duidelijkheid en veiligheid, zodat niemand hoeft te flippen over een zakje pinda’s? Dit gebeurde letterlijk op een Nederlandse Mount Everest-expeditie, in de bittere vrieskou op kilometers hoogte met erg vervelende gevolgen, zoals jaren geleden te zien was op TV. Waarschijnlijk voelde deze klimmer zich ergens niet gehoord. Dat kan een tijdje goed gaan, maar vroeg of laat klemt of knalt er iets in een werkproces.

Het Suerte Expeditieteam werkt met het expeditiewiel – the Wheel of Fortune: een viertraps ontwikkel- en innovatieaanpak voor teams en organisaties. Stap 1 gaat over inspiratie en bezieling; zoals: wat zijn onze echte verlangens? Vervolgens is bedding nodig. Vaak onderbelicht: de tijd nemen een sfeer en setting te creëren waarin het kan stromen, vanuit vertrouwen en toegewijde aandacht en waarin medewerkers zichzelf zijn. Te snel naar stap 3 en 4 (ontwikkeling en realisatie), zonder aandacht voor diepere verlangens, geeft suboptimale resultaten. Dan worden individuele en gedeelde doelen van stakeholders moeilijker bereikt.

Zeg, luister nou eens…
De fasen van verlangen en bedding zijn dus cruciaal voor succes. Hoe besteed je daar aandacht aan in organisaties? Wat kunnen we anders doen? Dieper en bewuster luisteren is een heel belangrijk aspect ervan, waar we op focussen in de workshop van 29 augustus. Wat voor moois is bereikbaar als we deze vaardigheid beheersen?

Theory U werkt met vier niveaus van luisteren: downloaden – feitelijk luisteren – empathisch luisteren –generatief luisteren. Je kunt zeggen: iets alleen even aanhoren – letten op feiten en verschillen – luisteren vanuit je hart – luisteren op dieper niveau, en in de gezamenlijke, creatieve ‘space’ iets nieuws laten ontstaan, door werkelijk aanwezig te zijn.

Soms is downloaden genoeg. Maar voor de complexe vraagstukken van deze tijd mogen we vaker doorschakelen.

Donderdag 29 augustus, workshopronde 2 en 3. Starttijd: 13.30 uur en 15.30 uur. Workshop 29. The Wheel of Fortune: bedding voor flow.

De bedding is vaak onderbelicht binnen organisatieontwikkeling: een sfeer en setting waarin het kan stromen, waarin er vertrouwen en toegewijde aandacht is en medewerkers zichzelf kunnen zijn. Als we te snel vooruit willen, ontstaat er gedoe, miscommunicatie, forceren en/of uitval. In twee workshops gebruiken we vier luisterniveaus als houvast om in een interactieve werk- en ontmoetingsvorm een concreet vraagstuk op een verrassende manier te beantwoorden. Al doende leren we bewuster luisteren en bedding creëren.  Doel is een ervaring die jou handvatten geeft voor jouw organisatie. Wees welkom!

Workshopleiders: Marnix Lamers en Arjan van der Poel www.suerte.nl

Hoogbegaafde medewerkers – Rebels with a cause (door Willem de Boer)

Misvattingen
Er bestaan heel veel misvattingen over wat hoogbegaafdheid is. Hieronder heb ik enkele quotes verzameld van bedrijven met wie ik contact heb gehad. Ze onderstrepen hoe belangrijk het is het beeld van hoogbegaafde medewerkers aan te passen aan de werkelijkheid.

Sylvia Witteman op Twitter “Ik denk, wie echt hoogbegaafd is is ook slim genoeg om zich aan te passen aan de eisen van het (school)systeem. Dat hoort er nu eenmaal bij.”

Uit P&O Actueel: “Vaker IQ-test bij Nederlandse topwerkgever: 51% van de topwerkgevers gebruikt een IQ-test in de sollicitatieprocedure.” Maar ze hebben geen idee wat ze daarmee in huis halen …….

HR-Manager: “Ik heb even overlegd binnen HR en we zijn hier niet in geïnteresseerd. Wij houden niet bij of mensen hoogbegaafd zijn en daarnaast lijkt het mij best een persoonlijk onderwerp.  Dankjewel voor je vraag, maar we slaan deze even over.”

Bedrijf met 25.000 medewerkers: “Wij hebben geen hoogbegaafde medewerkers.”

HR-consultant: “Weet je, ik denk dat hoogbegaafdheid helemaal niet bestaat.”

Een uitspraak van Apple CEO Tim Cook over het gewenste profiel van sollicitanten bij Apple maakt dit nog eens duidelijk: “Not political. Collaborators. People who really don’t care who gets credit. Those are the type of people that Apple looks for in new employees.” Met andere woorden, iemand als Steve Jobs zou vandaag de dag waarschijnlijk nooit worden aangenomen door Apple!

Einstein zei het zo: “The intuitive mind is a sacred gift and the rational mind is a faithful servant. We have created a society that honours the servant but has forgotton the gift“.
Ik heb een goed uitgewerkte aanpak om deze medewerkers het verschil te laten maken. Ze passen perfect in de veranderende kijk op talentontwikkeling en innovatie.

Achtergrond
Ongeveer 2% van de bevolking is hoogbegaafd. Maar in bijvoorbeeld de IT is dat rond de 7%. Criterium is een IQ van 130 of meer. Het geldende beeld van hoogbegaafden is dat ze enorme bollebozen zijn, succesvol, altijd tienen halen en ga zo maar door. Er wordt erg gefocussed op dat IQ.

Maar de werkelijkheid is anders:
• 25% weet dat hij/zij hoogbegaafd is
• 75% weet het niet van zichzelf en probeert niet op te vallen
• Ongeveer 20% slechts rondt een academische opleiding af
• De overige 80% doet het lang niet altijd zo goed op school
• Er zijn nogal wat hoogbegaafde onderpresteerders
• Het sleutelwoord is niet slimmer of beter, maar:

Het sleutelwoord is ANDERS
• Hoogbegaafden leren anders (Topdown)
• Hoogbegaafden denken anders (Beelddenkers, intuïtief)
• Hoogbegaafden voelen anders (Hoogsensitief, Androgyn)
• Hoogbegaafden werken vanuit persoonlijke bezieling, niet vanuit
  externe motivatie (intrinsieke gemotiveerd)

In deze tijd is het belangrijker dan ooit om optimaal gebruik te maken van de beschikbare talenten in de organisatie. Er is geen geld om meer mensen in te huren, sterker nog, heel vaak wordt bezuiniging voornamelijk gerealiseerd door mensen te ontslaan. Het wordt dan echt woekeren met de aanwezige talenten. Bovendien is kosten besparen en snijden in het personeelsbestand uiteindelijk een doodlopende weg. Je zal moeten kijken naar nieuwe manieren om omzet te creëren, simpel om te overleven.
Ik reik bedrijven een andere kijk op talentontwikkeling aan, waarbij je niet alleen de beste conformisten (reguliere Management Development), maar ook de mensen die er net anders tegenaan kijken, de non-conformisten, probeert aan te trekken en te activeren binnen je eigen personeelsbestand.
Dat zijn de “crazy ones” in het gedicht dat Apple jaren geleden gebruikte in haar reclamecampagne. “It’s the people who are crazy enough to think that they can change the world, who actually do”.

Workshop 36 – Weird is Wonderful - donderdag 29 augustus ronde 1 (10.15-11.45 uur) Willem de Boer www.communsense.nl 

Regisseur - (door Jack Provily en Gerard Bakx)

Nu het einde van het zomerse seizoen nadert, is het leuk om te horen wat het effect van vakantie bij verschillende mensen is. Ik hoor soms dat mensen tot rust komen, zich bewust worden van de situatie waarin ze verkeren en vervolgens een beslissing nemen die in het dagelijkse bestaan niet genomen zou worden. De stilstand van het leven zorgt er klaarblijkelijk voor dat we weer regisseur van ons eigen bestaan worden.

Dit gegeven inspireerde Gerard Bakx en mij. We ontwikkelden een trainingsdag waarin we deelnemers laten reflecteren op hun DRIVES. De essentie van zo’n dag is om (weer) regisseur van je eigen omgeving te zijn. We werken met anekdotes, delen ervaringen, laten filmpjes zien, geven opdrachten en bieden uitdagingen. Dat doen we met elkaar. Uit evaluaties van deelnemers is duidelijk dat zij een onvergetelijke dag hebben gehad. Een dag die voldoende steun bood om in de toekomst je eigen regisseur te blijven, zonder dat je hiervoor op vakantie hoeft! 

Op Learning Lane in Driebergen zullen we op 30 augustus een workshop geven waarin we een tipje van de DRIVES-sluier oplichten.

Workshop 37. Iedereen is een spelbepaler
Vrijdag 30 augustus, ronde 1: 10.15 uur- Jack Provily en Gerard Bakx

Ben je de spelbepaler, de man of vrouw die zijn eigen motivaties kent, de verantwoordelijkheid daarvoor wil nemen en vanuit bewustzijn zijn doelen nastreeft? Die de perspectieven vanuit zichzelf en vanuit de omgeving, de context, kan innemen?

www.zomooianders.net

Bekvechten (door Rob Rijk)

©sandorpaulus

Bij Bekvechten, in het woordenboek ook wel omschreven als ‘knokken met je mond’,  kun je zeggen dat er iets in je geraakt wordt, waardoor je reflexmatig gaat communiceren. Bekvechten gebeurt veel en komt overal voor. Vooral in spanningsvolle situaties waarin het niet gaat zoals het zou moeten gaan. Zo stond onlangs als kop in een krant vermeld:  ‘Feyenoorders bekvechten op het veld’. De spelers raakten geïrriteerd….
In iedere situatie tussen twee of meerdere personen kan bekvechten voorkomen. Op het moment dat één van de gesprekspartners zich aangevallen voelt, schakelt als vanzelf een mechanisme in wat bekend staat als de ‘fight, flight or freeze’ response. De persoon die normaal zo goed kan luisteren of argumenteren, lijkt dit plots niets meer te kunnen. Luisteren is omgeslagen in stilzwijgen of zelfs dichtklappen en argumenteren is meer bekvechten geworden. Bij het bekvechten staat de luisterdeur potdicht en iedere opmerking van de ander wordt als een reflex gepareerd met een ‘ja, maar jij’ of andere verdedigende tegenaanval. Er is geen ruimte voor de ander, er geldt maar één belang en dat is het eigenbelang. Daarnaast kan de lichaamstaal zo bedreigend op de ander overkomen dat hetgeen gezegd wordt er eigenlijk niet toe doet. Als we eenmaal aan het bekvechten zijn, lijkt het alsof we toeschouwer zijn van wat we doen. In een splitsecond stroomt er een cocktail van hormonen door ons lichaam die ervoor zorgt dat we zowel kunnen vechten als vluchten.


Op donderdag 29 augustus vindt in de eerste ronde de workshop plaats ‘boksen als metafoor voor communiceren in ‘high pressure’ situaties. Hierin wordt o.a. inzichtelijk gemaakt hoe om te gaan met reflexmatig gedrag zoals met het bekvechten gebeurt. We gaan dan met bokshandschoenen door het aangaan van schijngevechtjes relaties leggen met communiceren op de werkvloer. Graag nodig ik je uit aan deze leerzame workshop deel te nemen.

Stemmen in je hoofd (door Marieke Zwinkels)

Al sinds ik me kan herinneren heb ik stemmen in mijn hoofd. Ze praten tegen mij. Soms aardig, soms ook niet. Op een gegeven moment las ik over ‘interne dialoog’ en dacht ik ‘Ah. Dat dus.’

Op zich een gezellig geven, je bent nooit écht alleen.. Sommige mensen zijn visueel ingesteld en hebben er ook beeld bij. Dan zie je zo’n schreeuwend mensje tegen jezelf te keer gaan. Of heel ongelukkig en zielig zeuren. Of juist hieperdepieperig heen en weer springen. Dat mensje kun je evengoed zelf zijn. Of trouwens, het kan ook de gedaante aannemen van een dier, of een stripfiguur.

Weet je wat pas een echte eyeopener is? Luisteren naar HOE. Hoe je met jezelf praat vertelt je veel over hoe veel je van jezelf houd.

Snauw je? (Schiet nou toch op, trut!) Kat je? (Ja hoor, natúúrlijk ben ik weer te laat..!) Ben je bezorgd? (O shit, dit kan ik helemaal niet, wat denk ik nou!?) Ondermijnend? (En wie is weer de laatste…?) Ongeduldig? (Heb je dit nou nog steeds niet geleerd!) Cynisch? (Ja hoor, jou vind iedereen dan weer wél leuk.. not.) Ik verzin deze niet zelf hoor. Mensen vertellen me dat ze zo tegen zichzelf praten. Herkenbaar?

Laatst had ik een cliënt die zei, ik raak helemaal in de war van al die stemmen. Hele normale man, verder. Maar als hij iets moest beslissen dan kreeg hij van verschillende kanten in verschillende stemmen advies. En hij wist nooit welk advies nou het beste was. Ik zei, nou, dat van jou, natuurlijk. Daar schrok hij een beetje van. Hij dacht dat hij goed moest luisteren en dan een soort gulden middenweg moest nemen. Niets is minder waar.

Stel je voor, je bent een kind. En je bent bang. De wereld is best groot en je moet allerlei dingen doen die je niet wilt en er valt een hoop te leren en je weet het allemaal nog niet zo. En nu kom je, als volwassene, in een situatie waarvan dat kind denkt: ‘Iieeeeee! Eng!’. Die adviseert jou dan: ‘Niet doen!! Gevaar!! Je moet overleven!’ Veiligheid gaat voor!’

Of je adviseur is een puber, wiens leven vooral bestaat uit ‘Hoe val ik het minst op, ben ik toch het meest populair en maak ik bovendien mijn ouders trots op mij.’ Ik noem maar wat. Die komt dan langs en zegt misschien: ‘Ja, doe maar even, dat is aardig. Geen stennis maken. Hè wat? Over jouw grens? Maakt niet uit joh, vooral niet moeilijk doen. Doe maar normaal.’

Of er komt een jong volwassen langs die roept: ‘Je moet er wél wat voor doen he??! Het leven is geen feest he?! Kom op kom op kom op maaaaan!! GoGoGo!! Je moet juist MEER doen! Zorg dat ze je zien zitten!’.

En dan ben je hier en nu en moet je een beslissing nemen en dan hoor je al die stemmen om de beurt of met een beetje pech tegelijk en dan weet je het niet meer. Soms hoor je ook nog een kritische ouder erbij: ‘Wat ben jíj een slappeling zeg!’. 

Er is er maar één die weet waar ‘ie het over heeft: jij zelf. De oudste. Al die anderen zijn uit een verleden, onzeker, bang, boos, verdrietig misschien. Maar jij, jij hebt de levenswijsheid, de ervaring, de kennis, de middelen om weloverwogen een goede beslissing te nemen.

Dus hoewel luisteren naar de stemmen in je hoofd je veel inzicht kan geven over waar je nog wat te doen hebt met jezelf, kun je wat beslissingen nemen betreft maar beter met ferme stem zeggen: ‘Bedankt voor het advies. Maar deze handel ik even zelf af.’

Donderdag 29 augustus, ronde 1: 10.15 uur Door Marieke Zwinkels

Workshop 30. Spelen met emoties: noord, oost, boos, blij! 

Emoties zijn soms verwarrend en geven een gevoel van 'overkomen', maar dat kan ook anders. In deze workshopstaat de betekenis van emoties centraal. Je leert 'de spelregels' van het 'emotiespel' en wil al snel niets anders meer spelen. Op de werkvloer én in het privéleven. Je leert emoties te 'gebruiken' waarvoor ze bedoeld zijn: als een innerlijk kompas om jezelf op koers te houden.

Spelen als economisch principe voor succes

http://player.vimeo.com/video/47046193

‘Spelen geeft mensen een reden om zich betrokken te voelen. Je ziet mensen echt veranderen als ze spelen’, zegt professor Katie Salen van Depaul University in de VS, waar ze executive director is van het Institute of Play.

Spelen is meer dan een activiteit. Het is een bewustzijn waarin je vrij bent om te experimenteren, onderzoeken en nieuwe verbindingen te maken. Dat geldt niet alleen voor kinderen, maar juist ook voor mensen in organisaties die resultaten moeten boeken in lastige situaties. Spelen helpt mensen en organisaties om groot te blijven denken.

Waarom is spelen zo lastig in organisaties?

Ik spreek veel managers en zelfstandig professionals die net als ik voor grote uitdagingen staan. Bij allemaal merk ik hetzelfde als bij mezelf. Ze zijn gefrustreerd omdat ze maar een beperkt deel van hun toegevoegde waarde in kunnen zetten: talenten, ideeën en bezieling. En van wat ze inzetten in hun werk wordt de waarde te laag in geschat door bazen of opdrachtgevers.

In plaats van te werken vanuit je bron van mogelijkheden, werk je vanuit de aannames over wat haalbaar of ‘realistisch’ is. Die aanname is gebaseerd op het beperkte beeld van de toegevoegde waarde die beschikbaar is.

De kracht van spelen

Hoe vergroot je de betrokkenheid van anderen bij een hoger doel? Hoe daag je jezelf en anderen uit om te leven en werken vanuit ieders Bron van Mogelijkheden? Hoe integreer je ogenschijnlijk tegengestelde ideeën tot een groter doel? Kortom: hoe blijf je groot denken in lastige situaties?

Neem een initiatief dat zo klein is dat iedereen mee kan doen en zo groot is dat iedereen wint.

Ricardo Semler, topman van het Braziliaanse bedrijf Semco geeft zijn medewerkers elke dag een prikkelende vraag die hen laat nadenken over hun eigen talent en geluk. Hierdoor  blijven mensen gericht op het behalen van resultaten vanuit hun eigen kracht.

Mahatma Gandhi begon in maart 1930 een zoutmars van 400 kilometer naar de Indische Oceaan. Zijn doel was om India te bevrijden zonder geweld. Zijn uitnodiging: volg mij op mijn tocht. Dat kan al door mij onderweg aan te moedigen. Je zult dit initiatief in geen enkel militair handboek tegenkomen als manier om een land te bevrijden. Toch bracht hij meer dan 60.000 mensen op de been. Juist dit initiatief bracht het Britse rijk ten val.

En jij?

Definieer je hogere doel en bedenk een ‘klein spel’. Staat ‘duurzaamheid’ of ‘verantwoord ondernemen’ in de missie van jouw organisatie? Bedenk dan bijvoorbeeld het spel met je team of afdeling om een week lang elke ruimte beter achter te laten dan je die hebt aangetroffen. De vergaderkamer, je bureau, de lift, ja ook het bedrijfstoilet.

Organiseer deze week een Mastermind groep voor jouw doel: 5 mensen die je 5 minuten belt/spreekt en input vraagt over het realiseren van jouw doel. En wees de uitnodiging om de Mastermind te zijn voor 5 anderen.

Leren spelen is één van de 5 principes om te leven en werken vanuit je Bron van

Wil je zelf ervaren hoe dit werkt? Kom dan naar onze workshop op donderdag 29 augustus a.s Leren Spelen. Kijk als een kind, handel als een leider.

Outing Holland thema: Verdraaide Organisaties (door Thomas de Vries)

Hoe houden jullie in je eigen organisatie de bedoeling steeds op tafel?

Het bakkertje in mijn wijk is best klein, terwijl de Utrechtse jaren `30 wijk behoorlijk groot is. Dat levert rond lunchtijd en op zaterdagen lange rijen op. Soms zo lang dat de klanten op straat staan te wachten. Vervelend, maar het is niet anders. Om de wachtenden zo eerlijk mogelijk te helpen had de bakker een handig systeem. Iedereen die binnenkomt trekt een nummertje en wanneer de middenstander jouw nummertje roept, ben je aan de beurt. Hartstikke handig.

Een paar weken geleden was het nummertjesapparaat spoorloos verdwenen. Op mijn eerste vakantiedag vroeg ik de bakker waar het apparaat eigenlijk gebleven was. Een diepe zucht en een nors hoofd aan de andere kant van de balie beloofden niet veel goeds. Op de drukste momenten trekken sommige mensen een nummertje, constateren dat ze lang moeten wachten en besluiten dan ondertussen vast andere boodschappen te gaan doen.

Het nummertjesapparaat werkt dus niet. Zij die wachten, worden niet beloond voor hun geduld. Onrust in de bakker, want iedereen houdt nu zijn beurt weer zelf in de gaten door enigszins zenuwachtig oogcontact te houden met de laatste in de rij om mogelijke voordringers achter zich te houden. Het bakkertje puilt wederom uit van moeders met ongeduldig-op-kaasstengels-wachtende kinderen. De bedoeling was de klanten zo eerlijk mogelijk te helpen, maar – helaas – het systeem werkte niet.

Wat een gedoe. En dat voor een brood. Gelukkig had ik vakantie en zou ik in Frankrijk deze doorgeschoten gehaastheid van mijn buurtgenoten achter me laten. Dacht ik. Op de eerste dag viel mij het grote aantal bedjes met handdoeken bij het zwembad op. Maar waar zijn de mensen die erop zouden moeten liggen dan? En wat bleven die bedjes lang leeg. Soms tot het einde van de middag. Niet veel later begreep ik dat dit fenomeen ‘afleggen’ heet. Je zou toch eens een uurtje geen zwembadbedje hebben…

Een bakker in een jaren `30 wijk in Utrecht of een zwembad in Frankrijk met daarin – hoe ironisch – een aantal kinderen spelend met een paarse krokodil. Te klein bakkertje of te weinig bedjes? Er klopt iets niet in het systeem en mensen gaan rare oplossingen bedenken die het systeem met haar beperktheid nog inefficiënter en frustrerender maken.

De ‘bedoeling’ van middelen en systemen wordt in een suboptimaal werkend systeem door menselijk handelen nog verder verdraaid. Begint dat juist bij organisaties of bij individuen bij een zwembad? Javier Guzman maakt zich er erg kwaad over in een gemeentehuis. https://www.youtube.com/watch?v=iWsV1rfUIhY Hoe zit het in jouw organisatie en omgeving? Hoe houden jullie in je eigen organisatie de bedoeling steeds op tafel?

Werken aan leuk werk! Met de Job Navigator aan de slag (door Evert Hatzman)

Loopbaancoach 2.0

Als we de kranten mogen geloven moeten we meer op de kleintjes letten en ons – evenals ondernemers – afvragen wat de economische waarde is van wat we doen. Veel mensen zijn adviseur, loopbaanbegeleider of personal trainer en als je ze vraagt wat ze bijdragen dan is het antwoord: “De ander bewust maken, met hen meedenken en adviseren.” Maar de tijd van het pamperen is voorbij, we moeten de handen (weer) uit de mouwen steken en zorgen voor brood op de plank.

We komen uit een periode waarin de wereld aan onze voeten lag. Als je denkt dat de wereld nog steeds maakbaar is dan negeer je alle omgevingsfactoren. Als er in droomhotels wordt verteld dat alles haalbaar is – als je maar wilt – dan heb je geen goed beeld van de nieuwe werkelijkheid.

Ik denk dat de loopbaancoach 2.0 vooral moet meebewegen met de veranderende arbeidsmarkt, dus weten dat het om de houdbaarheidsdatum gaat. Sneller inschatten wat iemand mist of nodig heeft en niet te lang navelstaren en meedromen over die baan die misschien wel wenselijk is, maar niet voorhanden. Realistischer worden. Volgens mij verwáchten opdrachtgevers dat vooral van een loopbaanprofessional: meebewegen in de nieuwe zakelijkheid. Kappen met pamperen en stoppen met bezigheidstherapietjes. Je coachee versneld op gang krijgen en alle te ondernemen loopbaanstappen monitoren en supporten.
Gericht op resultaat, voortkomend uit zelfdiscipline. Dat is voor mij in ieder geval de loopbaancoach 2.0.

Kijk maar eens naar wat de filosoof Alain de Botton schrijft. Volgens hem wordt de kijk op een succesvol leven te veel bepaald door wat iemand doet aan werk en – daaruit voortvloeiend – de afgunst en wat anderen ons voorschrijven. Als je vindt dat iemand de top verdient dan past in dat denken ook dat iemand de goot verdient. De Botton vindt dat onjuist, het zit voor hem in het aanvaarden van verlies. Hij houdt een eloquent, gevat pleidooi om het snobisme achter ons te laten, de carrièreangst los te laten en weer werkelijk plezier in ons werk te krijgen. Dat spreekt mij enorm aan. Je werk is niet wie je bent! Dat wat ik in m’n
boek ‘Droombaan of brood op de plank’ heb geschreven, is voortgekomen uit mijn ervaring met mensen die er naar mijn beleving nog een hoog Disney-gehalte op na houden. In het op weg helpen van mensen naar ander werk ervaar ik het houvast dat men zoekt als opmerkelijk. Daarom heb ik de Job Navigator ontwikkeld; eerst maar eens kijken of iemand in balans is. En daarna vooral wat is m’n marktwaarde en hoe flexibel ben ik op de huidige arbeidsmarkt. Coachees gaan zelf aan de slag en worden provocatief ondersteund door de loopbaanprofessional. Kortom, genoeg te doen voor elke loopbaancoach 2.0.

Ik hoop je te mogen begroeten in mijn workshop (123) op vrijdag 30 augustus.
We gaan werken aan leuk werk! Met de Job Navigator aan de slag. Wil je alvast een kijkje nemen en de instaptoets doen, dat kan online op: www.dejobnavigator.nl

Evert Hatzmann
Nestor
@EvertHatzmann

Topsport op de werkvloer (door Sandra Voetelink)

Veel talentvolle mensen ontwikkelen hun talenten niet optimaal, en evenveel mensen met schijnbaar minder talenten schoppen het erg ver. Waar ligt dit nu aan?

Binnen sport, onderwijs of het bedrijfsleven, overal zijn talentvolle mensen bezig om andere te inspireren. Hoe doen deze toppers dit nu? Wat zijn de belangrijkste speerpunten om jezelf, maar ook de talenten van andere, optimaal te ontwikkelen?

Als ex-topsporter heb ik zelf veel ervaring met de wijze waarop je goed en/of optimaal kunt presteren, maar zeker ook over de wijze waarop dit niet lukt. Na mijn topsportloopbaan ben ik op zoek gegaan naar het 'waarom' van goed presteren en slecht presteren, heb ik mijzelf nog meer verdiept in wat talenten en kwaliteiten zijn en hoe je die kunt ontwikkelen. Uiteindelijk begreep ik wat de belangrijkste pijlers zijn voor mensen en heb ik na veel onderzoek, eigen ervaringen, studie en zelfstudie mijn talentontwikkelingsmodel ontwikkeld. Dit model gebruik ik tijdens workshops en trainingen.

Een van de belangrijkste punten van optimaal presteren en de ontwikkeling van talent is, dat het een continu proces is en afhankelijk van de wisselwerking tussen jou en jouw omgeving. Daarnaast is balans in lichaam en geest een voorwaarde om tot presteren te komen. Tijdens de workshop komen we letterlijk in beweging, want daar ligt een groot deel van de ontwikkeling van jouw kracht en die van de omgeving.

Nieuwsgierig geworden? Jouw kracht kan de sleutel zijn voor de ontwikkeling en de kracht van de ander. Graag deel ik mijn ervaringen en kennis.

Workshop 38. Topsport op de werkvloer - vrijdag 30 augustus 13.30 en 15.30 uur

Europees Instituut thema: Balans - Het probleem van werk en privé (door Merlijn Koch)

Afwegen zonder balans

Je hebt een probleem werk en privé in balans te houden. Herkenbaar? Waarom is het zo moeilijk om die balans te vinden? De balans is een illusie. Je kunt werk niet afzetten tegen een afgescheiden persoonlijk leven. Evenwichtig leven is moeilijk omdat het in strijd is met het ideaal van ‘echt’, spannend en vol leven. De verwachtingen van het leven zijn bovendien vaak in disbalans met de tijd en de mogelijkheden.

Deze ontwikkeling heeft te maken met transformaties in de manier waarop we leven en werken. De relatief lange periode van welvaart en vrede in Nederland heeft het mogelijk gemaakt dat steeds meer mensen zoeken naar vervulling in hun leven: gezin, vrienden, vrije tijd en werk. Het zoeken naar zekerheid en stabiliteit is minder belangrijk. De welvaart heeft mensen in staat gesteld om die vervulling na te jagen zonder al te veel afhankelijk te zijn van anderen.

In onze huidige cultuur is het grootse en meeslepende leven met hoge idealen en verwachtingen steeds meer een ideaaltype geworden. Dat is niet direct verkeerd, er staat tegenover dat er veel vrijheid en mogelijkheden zijn om dichtbij dat ideaal te komen. Het geeft echter wel psychische druk en concrete drukte om alles te combineren.

Het werk is onderdeel geworden van die hoge en persoonlijke verwachtingen in het leven. In het werk moeten de persoonlijke waarden, ambities, idealen en zingeving waargemaakt worden. Het persoonlijke en het werk zijn aan dezelfde kant van de weegschaal komen te staan. De weegschaal slaat door en de balans is zoek.

Het vinden van de balans is niet de vraag van werk en privé, het is de vraag van het hele leven en de verwachtingen daarvan. Dat is afwegen zonder balans. Complexe keuzes dus, vaak zonder de richtlijnen die vroeger religie, politiek en traditie wisten te verschaffen. De vraag naar balans kun je herkennen als een belangrijke levensvraag op een kruispunt van keuzes. Het is een vloek en zegen van de huidige tijd dat deze keuzes in vrijheid gemaakt dienen te worden. Het is een fantastisch moeilijke opgave als wel een mogelijkheid een mooi leven voor jezelf te creëren.

Welke kies je? Aan jou de keus! Transparantie (door Marjan Engelen/Angelique Blekkink)

Wij zien medewerkers als de sterspelers van de organisatie. Alleen zij kunnen de beloftes aan de klant waarmaken door de manier waarop ze hun werk doen. Maar hoe kun je nou hun talenten zo ontwikkelen dat ze die optimaal gaan inzetten in uw bedrijf dat transparantie hoog in het vaandel heeft?

1.    Deze meneer de kernwaarde nog eens goed uitleggen?

2.    Hem een training over ‘Integer handelen’ aanbieden?

3.    Hem feedback geven op  het effect van zijn gedrag?

Hierover doorpraten? Dat kan in workshop 190: De Factor M(ens) op Learning Lane

WaardenManagement Thema: Vertrouwen in de Praktijk (Ed Peelen en Jeroen van der Burg)

MAXIMAAL OF OPTIMAAL?

In een recent artikel over klantbeleving was te lezen over het gevaar dat steeds meer organisaties de verbinding verliezen met hun klanten. Het is een onbewust gevolg van de schaalvergroting en winstmaximalisatie van de afgelopen decennia. Focussen op maximalisatie gaat vaak ten koste van oprechte verbinding met klanten en medewerkers. Het staat rechtstreeks in verband met vertrouwen dat nodig is om succesvol en langdurige relaties aan te gaan. Oprechte verbinding is de voeding voor vertrouwen.

In de 2013-editie van de Learning Lane hebben we, als LL-partner WaardenManagement,  3 inspirerende workshops geselecteerd waarin vanuit verschillende invalshoeken het thema vertrouwen centraal staat. "Vertrouwen in de praktijk".

Op donderdag 29 augustus neemt kunstenares Anook Cleonne op een verassende wijze je mee in het gezicht van vertrouwen. De pure en intense wijze waarop Anook werkt staat garant vooreen zeer leerzame ervaring vanuit oprechte verbinding en vertrouwen.

Ook op donderdag 29 augustus zal Peter Nientied je inwijden in nieuwe perspectieven van vertrouwen. Hij doet dit aan de hand van zijn laatste boek  "De waarde van vertrouwen, Spiral Dynamics in de praktijk". Hij laat zien hoe je het thema vertrouwen vanuit Spiral Dynamics tegelijkertijd praktisch en hanteerbaarkunt maken.

Vrijdag 30 augustus staat Jos van Snippenberg stil bij de manier waarop je talent duurzaam verbindt met werk en welke rol vertrouwen hier in speelt. Jos houdt zich als oprichter van de gelijknamige organisatie en meetinstrument Dantefactor voortdurend met dit thema bezig. Hij gaat zijn kennis op een inspirerende wijze met je delen.

Voorinschrijven is voor al deze workshops mogelijk. Ook kun je op de dag zelf nog proberen kaartjes te bemachtigen. Wees er dan wel snel bij, want op is op.

Creatief door tegendraads advies (door Adelka Vendl)

Ingmar Heyzte was te gast bij Radio 1, waar ik toevallig ook aan tafel zat. Naast dat hij aangenaam gezelschap is, vertelde hij over de overwinning op zijn paniekstoornis, dat zich uitte in een reisfobie. 'Standaardoplossing is dat je een cognitieve gedragstherapeut inschakelt' zegt Heytze, 'maar dat werkte niet bij mij.' 'Bram Bakker was de enige psychiater die naar mij toekwam, we dronken een paar biertjes en hij gaf me wat adviezen.' Hier geeft Heytze volgens mij precies aan, waarom therapieën - soms -  niet werken. Therapeuten durven niet uit hun comfort zone te komen. Bijvoorbeeld naar je client toekomen in plaats van andersom. Waarom zou dat niet mogen? Heytze zegt, 'Ik ben in al die therapie jaren nooit een psycholoog tegen gekomen die zei: kom laat ik eens 4 uur therapie opsparen en met jou naar Groningen reizen met de trein.' Dit out-of de box denken, wordt door allerlei protocollen en reglementen de kop in gedrukt. Psychologen zijn wel protocollair maar niet creatief. Therapieën werken soms ook slecht omdat tijdens reguliere opleidingen weinig aandacht wordt besteed aan judo in communicatie, technieken zoals: mensen uitdagen,  of het voordeel van het probleem benadrukken. Het liefdevol plagen van mensen 'dat ze het toch niet zullen halen' zijn onorthodoxe middelen die er juist voor zorgen dat een cliënt veel vindingrijker wordt in het zoeken van de oplossing. Tegelijk wordt het realisitsch denkproces gestimuleerd. Niet voor niets zegt meneer Heytze aan het eind: 'Het is toch 40 x je kop stoten, en gewoon weer verder gaan.'   Dat is de reden dat ik therapeuten en coaches met provocatieve psychologie leer, juist creatieve  oplossingen te gebruiken. Denk buiten je kader maar denk ook simpel. Wat kan iemand helpen bij het verder willen reizen? Kleine stapjes maken, stap op je fiets en gaan! Uiteindelijk is je eigen talent de sleutel voor de oplossing. Hoe? Ieder heeft zijn eigen demonen en zijn eigen oplossingen daarvoor. Daarom bied ik als provocatief psycholoog juist géén oplossing. En dat doe ik door bijvoorbeeld zeer absurde adviezen te geven. In het geval van Heytze had ik kunnen zeggen: “U moet elke dag vijf rondjes om het Wilhelminaperk lopen, in het midden de zonnegroet doen, dan één keer belletje lellen bij een aangrenzend huis van het park en snel wegrennen. Dat zal u helen van de paniekstoornis!” Het is natuurlijk onzin wat ik daar verkondig, maar doordat het samenzweerderig is gebracht, met humor en een kwinkslag gaat iemand zelf nadenken. Resultaat? De cliënt denkt, wat een absurde gedachte, wat een dom advies, ik ga kijken of ik een reële oplossing heb die voor mij past. Zo werken de mechanismen van gedrag. De ene adviseert iets, de ander denkt: amehoela ik weet het beter. De provocatieve psycholoog maakt gebruik van dit mechanisme. In dit geval was dat eenvoudig de scooter pakken en steeds een kilometertje verder rijden. 'Rommel wat aan en als het niet werkt probeer het volgende 'raadde Bakker Heytze aan. Ik ben het er helemaal mee eens. We zouden meer moeten aanrommelen. Progressie is gewoon het ene been voor het andere. En de discipline om het weer te doen, ook al heb je gefaald. Plus een beetje meer lol hebben in de behandelkamer, zodat je je meer mens voelt in plaats van patiënt, dat zou een hoop sessies schelen...

NVP Leerlijn Duurzame Inzetbaarheid: Waarom haasten op de Learning Lane? (door Madeleine Koudstaal)

Heb je er ook zo genoeg van dat alles tegenwoordig snel moet?

Zelfs op de Learning Lane laat je je nog verleiden om van workshop naar workshop te sprinten, tussendoor nog even te netwerken en ook nog even de standjes te bezoeken…..

Hoe heerlijk is het dat er nu ook leerlijnen zijn, waar je je gewoon de héle dag in eenzelfde onderwerp kunt verdiepen! Geen extra keuzes, geen zoektocht naar welke zaal je nu weer moet hebben, relaxed en wel zo leerzaam!

Het onderwerp van onze leerlijn sluit hier ook mooi bij aan "Duurzame Inzetbaarheid!" Want van een gehaast leven word je alleen maar moe!

Het spreekwoord zegt het al: “Haast en spoed is zelden goed”

Tot ziens bij onze leerlijn!

Learning Lane verrast ook op het gebied van social media (door Esther van Berkel-marketing LL)

VERRAS EEN RELATIE, VRIEND OF COLLEGA!

Schrijf je in en doe mee met onze “LIKE”-en-WIN-aktie op onze Facebook-pagina en maak kans op 1 gratis toegangskaart.

"LIKE" onze facebookpagina

Learning Lane maakt de actie nog leuker en spannender door op 3 data verschillende arrangementen te verloten: 

- op 1 juli 1 toegangskaart voor Late Lane op 28 augustus
- op 1 augustus 1 toegangskaart voor 29 augustus
- op 20 augustus 1 toegangskaart voor 30 augustus

Verras jij ons met jouw inschrijving? We verwelkomen je graag.

OOA Thema: Interventies in Organisaties (door Jan Tops)

Bij een interventie is sprake van gericht ingrijpen, van een focus ingebed in overzicht. Gaan we de juiste kant op? Doen we de goede dingen en doen we de dingen goed?

Maar hoe stel je dat vast, er zijn veel meningen over hoe zaken zouden moeten lopen in een organisatie. Er zijn uiteenlopende belangen en verschillende invalshoeken: het management dat gericht is op betrouwbare resultaten, de medewerkers die gericht zijn op het benutten van hun talenten, en de ondersteunende professionals die gericht zijn op het vitaliseren en/of stroomlijnen van een deel van de organisatie. Als het goed is allemaal gericht op prestatie-aspecten als financieel resultaat, kwaliteit, klanttevredenheid.

Interveniëren wordt doorgaans gekoppeld aan het veranderen van een organisatie, de gebruikelijke gang van zaken voldoet niet meer en moet veranderen. Maar hoe komt het dat de leiding er niet altijd in slaagt de benodigde veranderingen al werkend stap voor stap aan te geven en door te voeren?

Hiervoor zijn diverse oorzaken aan te wijzen: men houdt (te lang) vast aan een ingeslagen weg, men is te zeer gericht op de interne machtsverhoudingen, er is weinig aandacht voor benodigde vernieuwingen, veranderende marktomstandigheden of talenten die zich in de organisatie hebben ontwikkeld.

De rol van de organisatie-professional is er op gericht leiding en medewerkers te begeleiden of te confronteren met de groef waarin men terecht is gekomen en handvatten te bieden om hieruit te geraken. Door de grote diversiteit aan mogelijke insteken op een problematiek is het er niet overzichtelijker op geworden waar een organisatie zou moeten aankloppen om zichzelf aan de haren uit de (dreigende) modder te trekken. Bovendien heeft de financiële crisis de mores betreffende het omgaan met externe expertise flink geraakt.

Voor de workshops van de OOA bij deze Learning Lane is er voor gekozen het thema te benaderen vanuit de optiek van de ondersteuner. Shirine Moerkerken gaat in op de condities voor een succesvol verandertraject en geeft een workshop over "De Kunst van het contracteren", Geert Berghuis geeft een workshop over "De toekomst van stafafdelingen" en verdiept zich daarin in de structurele uitgangspositie van de staf, en Jan Tops gaat in zijn workshop "Welke interventie past bij jou?" in op de insteek die je nu hanteert en of dat je meest krachtige is.

Europees Instituut thema: Balans (door Ron van Deth)

Stunten om in balans te komen?

Faith Dickey staat wereldwijd bekend als de stuntballerina. Vorig jaar liep ze over een kabel, die gespannen was tussen twee behoorlijk hard rijdende trucks. De koorddanseres moest in korte tijd aan de overkant zien te komen, aangezien de beide vrachtwagens aan het eind van de weg ieder apart in een tunnelbuis verdwenen… Op You Tube is haar stunt al miljoenen keren bekeken (http://www.youtube.com/watch?v=5ioqPI5H4NE). Het filmpje is eigenlijk een slimme vorm van reclame en primair bedoeld om aan te tonen hoe nauwkeurig je kunt rijden met een nieuw type vrachtwagen. Voor mij is de stunt van Dickey een metafoor voor het leven.

De vrachtwagens staan respectievelijk voor geboorte en dood en daartussen ben je als mens dapper, maar wankelmoedig op weg. Om de overkant te halen heb je maar een beperkte tijd tot je beschikking en een herkansing is er niet. Net als in de stunt is er zelfvertrouwen en lef voor nodig om dat avontuur ten volle aan te gaan, maar roekeloosheid en overmoed moet je zien te vermijden. Het is verstandig om er rekening mee te houden dat het af en toe mis kan gaan. Dat je met tegenvallers en frustratie te maken kunt krijgen. Koorddansers leren de techniek dan ook op een niet al te lang koord, dat dicht bij de grond is gespannen. Later gaan ze meer risico's nemen, maar gebruiken ze bijvoorbeeld wel vaak een stang en zekeren ze zich. Zelfs een topper als Dickey gebruikte een extra veiligheidskabel bij haar stunt.

Om gezond en wel de overkant te bereiken is balans een sleutelbegrip. Zonder het juiste evenwicht was Dickey op die wiebelige kabel nooit ongeschonden op haar bestemming aangekomen. Ten behoeve van die balans moet je strak naar voren kijken, stapje voor stapje vooruitgaan en uiterst alert reageren op wat er zich aandient. Door risico's te nemen, door dingen uit te proberen, door op je gevoel te vertrouwen, door voortdurend bij te sturen, krijg je dat evenwicht. Wie in balans wil komen moet met andere woorden letterlijk en figuurlijk zoveel mogelijk in beweging zijn. Op het slappe koord en in het leven.

Learning Lane als onderdeel van een teambuildingsactiviteit

Steeds meer bedrijven bezoeken de Learning Lane met meerdere collega's en zelfs hele afdelingen. Voor deze doelgroep maken we graag een aanbod op maat. Zo zijn er mogelijkheden om een dag te vergaderen en aansluitend de Late Lane Academy te bezoeken, te overnachten en de volgende ochtend filevrij te genieten van het ruime aanbod van workshops en leerlijnen op Learning Lane.

Bedrijven die al eerder hier gebruik van maakten vertelden ons:

Outing Holland thema: Verdraaide Organisaties

Door Remko SietsmaWanneer fietst een fiets nog…?

Mijn oudste zoon ging vorig jaar naar de middelbare school. Een afstand van ruim 10 kilometer van huis. Op zoek naar een geschikte tweewieler bezocht ik winkels en websites om uiteindelijk de keuze te laten vallen op een “volledig uitgeruste robuuste herenfiets”. Alles er op en er aan. Wat ontbrak was een kilometertellertje. Dat bleek een mooi verjaardagscadeautje voor oma. Fiets gekocht, tellertje als verjaardagscadeau erbij en zoonlief peddelt inmiddels dagelijks soepel door weer en wind richting zijn middelbare school. Alhoewel soepel…

De “volledig uitgeruste robuuste herenfiets” blijkt weliswaar best robuust, de uitrusting daarentegen is een aaneenschakeling van teleurstellingen. De fiets van zoonlief is het afgelopen schooljaar regelmatig teruggeweest naar de fietsenmaker voor reparaties en bijstellingen aan o.a.; versnellingen (Shimano accelerated gear), licht voor (led-for life), lamp achter (ultrabeam), kettingkast (carbon integrated), voorvork (ultimo suspension), ketting (X5i superchain), handvatten (ergogrip), bagagedrager (cargo-plus), handremmen (cantilever durable) en nog zo wat ‘dingetjes’ die niet helemaal werkten zoals bedoeld. O ja, de kilometerteller (cyclo plus) van een gerenommeerd merk bleek toch vaker een min te scoren dan de naam doet vermoeden. Na de zoveelste ‘reset’, geeft de teller alleen de tijd nog maar aan.

Volledig uitgerust en robuust...

Wat is mij overkomen? Wat voor product heb ik gekocht? De wens om voor mijn zoon een complete fiets aan te schaffen om de dagelijkse 20 fietskilometers zo comfortabel (en meetbaar!) mogelijk te maken heeft ervoor gezorgd dat ik mij heb laten verleiden een product aan te schaffen dat in functionaliteit lijkt te zijn doorgeschoten. Ik vroeg mijn zoon, na de zesde ‘servicebeurt’ (á € 62,50), wat hij eigenlijk écht nodig had om prettig naar school te fietsen?! Het antwoord was even eenvoudig als verbluffend; “…een fiets die fietst pap”!

Als gids in het land van Verdraaide Organisaties besefte ik mij direct dat ik me te weinig heb afgevraagd wat er werkelijk nodig is om robuust van en naar school te fietsen en dat ik me heb laten verleiden tot de aanschaf van het uitgebreide aanbod van allerlei overbodige extra’s. Ook heb ik mijn zoon nooit gevraagd wat hij zelf eigenlijk wilde (verjaardagscadeaus zijn immers een verrassing…).

Is de “volledig uitgeruste robuuste herenfiets” niet een metafoor voor organisaties? Zijn veel bedrijven niet de opgetuigde kerstbomen die dreigen te bezwijken onder de overbodige tierelantijnen die allang niet meer écht bijdragen aan de kernactiviteit van de onderneming?

En, in hoeverre zijn medewerkers nog in staat om zich ècht te verdiepen in wat hun klant of patiënt werkelijk wil of nodig heeft? Of zich de vraag stellen; Hoe sterk is de eenzame fietser die krom gebogen over zijn stuur tegen de wind, zichzelf een weg baant…?

In het kader van “minder is meer” stel ik voor dat we onszelf zo af en toe de vraag stellen:  Wanneer fietst onze fiets nog?

 Minder is meer!

WaardenManagement Thema: Vertrouwen in de Praktijk

Voor deze editie van de Learning Lane hebben we als organisatie WaardenManagement gekozen voor het thema: "Vertrouwen in de praktijk".
 
Vertrouwen ligt aan de basis van een goed functionerende organisatie en juist dit vertrouwen staat onder druk, onder andere door de focus op maximalisatie van rendement en winst in veel organisaties in de afgelopen decennia.

Werken aan vertrouwen kent vele gezichten, het kan heel ingewikkeld maar ook heel simpel en praktisch. Als WaardenManagement houden we zaken graag simpel en praktisch. Om diezelfde reden zijn we ooit gegrepen door het model van Graves (Spiral Dynamics), het biedt simpel en praktisch toegang tot complexe thema's bij mensen en organisaties.

Voor Learning Lane hebben we het thema "Vertrouwen in de praktijk" ook heel simpel en praktisch vormgegeven.
 
Laat je verrassen door kunstenares Anook Cléonne die je meeneemt in het gezicht van vertrouwen van mens tot mens. Anook is een puur en intens mens en staat daarmee garant voor een boeiende workshop. Of laat je meenemen in een nieuwe benaderingswijze van vertrouwen vanuit Spiral Dynamics door Peter Nientied. Peter is een echte Rotterdammer, no-nonsense en recht door zee en auteur van het boek "De waarde van vertrouwen, Spiral Dynamics in de praktijk". Tot slot staat Jos van Snippenberg, in zijn eigen zeer bevlogen stijl, stil bij de wijze waarop je talent duurzaam verbindt met werk en welke rol vertrouwen hier o.a. in speelt.
 
Kortom keuze genoeg of eigenlijk beter niet kiezen en inschrijven voor al deze prachtige workshops.

Ed Peelen

Lunchlezing Wouter Hart Verdraaide Organisaties 29/08

Soms lees je een boek waarvan je denkt, 'Verdraaid, dit is precies zoals het werkt." Dat overkwam me met het boek van Wouter Hart over verdraaide organisaties.

De essentie van zijn boek gaat erover dat we ons als mensen in organisaties teveel met de systemen en procedures bezig houden en te weinig met de werkelijke wereld. Of zoals hij het noemt, de systeemwereld gaat voor de leefwereld. In deze beweging schetst Wouter dat organisaties steeds meer af komen te staan van hun oorspronkelijke bedoeling. En door weer verbinding te maken met deze bedoeling, we weer meer zicht krijgen op wat we verloren hadden:

NIVOZ thema: Ontwikkelen en Perspectief nemen

De tijd van klassikale, frontale instructies is voorbij. Mensen ontwikkelen zich door te construeren. In relatie met hun omgeving. Voor docenten, coaches, en trainers betekent dit dat de goed voorbereide les of workshop niet voldoende is. Er moet een relatie ontstaan tussen ‘leraar en leerling’, waarbij de leraar het perspectief moet kunnen innemen van de leerling. De leerling moet de zin van het geboden herkennen. Het woord leerling is makkelijk te vervangen door deelnemer of werknemer. Ook zij moeten betekenis kunnen geven aan hun werk.

Internationale start van de Learning Lane!

Elk jaar dagen we onszelf uit om de opening van Learning Lane vernieuwend en opmerkelijk te houden. Vorig jaar was dat klassieke dans, dit jaar worden de donderdag- en vrijdagochtend geopend door Sue Walden. Sue is van origine theatermaakster uit de VS, en heeft zich ontwikkeld tot expert op het gebied van toegepaste improvisatietechnieken in het bedrijfsleven. Hiermee helpt ze organisaties en hun medewerkers (oa. Apple, Levis, HP, IBM en Discovery Channel) om op andere manieren te leren en ontwikkelen. Met plezier en tomeloze energie laat Sue je kijken met

De 9e Learning Lane is in aantocht!

Al jaren is de Learning Lane hét zomerfestival voor HRD-professionals, loopbaanadviseurs, coaches en trainers die op de hoogte willen blijven van de nieuwste methoden en onderwerpen op het gebied van ‘leren’ binnen organisaties. Het is een festival voor én door professionals. Met meer dan 100 workshops waarin je deze nieuwste ontwikkelingen zelf kunt ondergaan, verdiepende leerlijnen, lezingen van topwetenschappers en auteurs, kunst en cultuur om je te inspireren.